Witamina B - czy wiesz że?

Doustna terapia witaminą B12 jest równie skuteczna jak zastrzyki.

W analizowanym badaniu wykazano, że przyswajanie B12 odbywa się dwiema drogami - z udziałem czynnika wewnętrznego oraz bez jego udziału.

Pierwszy z nich umożliwia przyswojenie B12 osobom zdrowym, przy czym górny limit wynosi około 2 mikrogramy. Drugi z kolei daje możliwość wchłonięcia około 1,2% przyjętej dawki, z dużo większym limitem. W praktyce oznacza to możliwość zwiększania dawek do dowolnego pożądanego poziomu. Wykazano, że przyswojona ilość jest niezależna od schorzeń uniemożliwiających wchłanianie B12 z pokarmu - braku czynnika wewnętrznego czy resekcji żołądka.

Przeprowadzono długoterminową próbę kliniczną, w której podawano 500-1000 mcg witaminy B12 bez czynnika wewnętrznego, osobom chorym na niedokrwistość złośliwą i inne formy niedoboru. 64 pacjentów było obserwowanych przez około 5 lat. Zaledwie w kilku przypadkach odnotowano niskie wyniki B12 na samym początku terapii, ale zawsze był to stan krótkotrwały. Ostatecznie u każdego pacjenta poziom B12 mieścił się w normie, nie odbiegając od wyników zdrowych ludzi.

U żadnego pacjenta nie było powikłań ze strony układu nerwowego. Wyniki krwi były bardzo dobre we wszystkich przypadkach, za wyjątkiem kilku w których niedokrwistość pojawiła się z innego powodu - niedoboru żelaza czy przewlekłych infekcji. Wykazano też, że dawka 500 mcg dziennie wystarczyła, aby odnowić zapasy w organizmie.

Wynika z tego, że wysokie dawki doustnej B12 są bardzo skuteczną terapią umożliwiającą leczenie niedoboru B12 u osób z problemami z jej przyswajaniem bądź niedoborem wywołanym innymi powodami, będąca bardzo dobrą alternatywą wobec tradycyjnie stosowanych zastrzyków [1].

Terapia doustna została opracowana w Szwecji w roku 1964 i jest obecnie szeroko stosowana.

Doustna witamina B12 najpilniej strzeżonym sekretem medycyny?

Przeprowadzono przekrojowe badania, w celu określenia częstotliwości stosowania doustnej B12 przez lekarzy ogólnych, hematologów i geriatrów, a także by zbadać czynniki które na to wpływają.

Uwzględniono wszystkich zarejestrowanych geriatrów (138) oraz hematologów (317) zarejestrowanych w Canadian Medical Directory oraz losową grupę 307 lekarzy ogólnych. 40% z nich zgodziło się wziąć udział w ankiecie.

B12 w formie zastrzyków oraz tabletek była przepisywana przez 76% i 32% badanych. 27% stosowała zarówno formy doustne jak i zastrzyki, zaś 6% - wyłącznie tabletki.

Zaledwie 25% z nich wiedziało o tym, że udowodniono skuteczność terapii doustnej.

Po analizie okazało się, że najważniejszym czynnikiem decydującym o przepisywaniu formy doustnej była wiedza o tym, że jest ona wystarczająca oraz pewność pochodzenia suplementu. Doustna B12 jest tańszą, prostszą w stosowaniu, bezpieczniejszą oraz tak samo efektywną jak zastrzyki formą leczenia niedoboru, niemniej jednak nie jest stosowana przez większość lekarzy. Powinno się opracować strategię edukacji lekarzy [2].

Witamina B12 na raka szyjki macicy.

Bardzo dużo mówi się o szczepionce przeciwko rakowi szyjki macicy. Niektóre kraje przyjęły wręcz program powszechnych szczepień, gdzie szczepienia podaje się nawet małym dzieciom. Nikt co prawda nie udowodnił jeszcze, że te szczepionki cokolwiek dają, ich skuteczność oparta jest na teorii i domysłach, ale jestem pewien, że każdy o nich słyszał. I najwyraźniej nikt nie słyszał o czymś, czego skuteczność jest wykazana i co jest dosłownie setki razy tańsze - o wpływie witaminy B12 na ryzyko zachorowania. Porównanie jej poziomu u kobiet chorych oraz zdrowych wykazało, że jej wysokie stężenie zmniejsza ryzyko zachorowania niemal dwukrotnie [3].

Witaminy B12 i B6 chronią przed demencją starczą.

153 starsze osoby cierpiące na demencję i problemy z pamięcią podzielono losowo na dwie grupy - jedna otrzymywała placebo, druga - wysokie dawki witaminy B12 wraz z witaminą B6. Wykonano serię testów medycznych i czekano. Po 2 latach porównano wyniki badań obydwu grup. Jak się okazało, pacjenci którzy otrzymali witaminy z grupy B mieli siedmiokrotnie wolniejszy zanik masy mózgowej, szczególnie w regionach które mają związek z chorobą Alzheimera. Wynika z tego, że regularna suplementacja niemal na pewno pozwoliłaby zredukować liczbę zachorowań, a być może nawet całkowicie wyeliminować ryzyko rozwoju choroby [4].

Migrena nie lubi B3

Witamina B3 od dawna była jednym z najskuteczniejszych - chociaż mało popularnych - leków przeciw migrenie. Grupie 100 pacjentów uskarżających się na ból głowy podano dożylnie podczas ataku witaminę B3 w dawce 100 mg. W 75 przypadkach ból ustąpił całkowicie, znikając bez śladu [5].

Wpływ B3 na poziom cholesterolu

Pacjentów podzielono na trzy grupy - jedna otrzymała nietypową, ostatnio opatentowaną formę witaminy B3, druga - placebo, zaś trzecia - zwykłą B3. Sprawdzano wpływ na poziom cholesterolu. Nowa forma oraz placebo nie przyniosły żadnego efektu, zaś zwykła - obniżyła cholesterol całkowity o 11%, LDL o 18%, trójglicerydy o 9%, jednocześnie podnosząc HDL o 12%. Wszystko to bez skutków ubocznych, które nierozerwalnie wiążą się ze statynami [6].

Bibliografia:

1. Hans Berlin and others, ORAL TREATMENT OF PERNICIOUS ANEMIA WITH HIGH DOSES OF VITAMIN B12WITHOUT INTRINSIC FACTOR, Article first published online: 24 APR 2009, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/5751528

2. Graham ID and others, Oral cobalamin remains medicine's best kept secret, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16672168

3. Alberg AJ and others, The risk of cervical cancer in relation to serum concentrations of folate, vitamin B12, and homocysteine, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10919749

4. Gwenaëlle Douaud and others, Preventing Alzheimer’s disease-related gray matter atrophy by B-vitamin treatment, http://www.pnas.org/content/early/2013/05/16/1301816110.abstract

5. Joseph W. Goldzieher,  George L. Popkin, TREATMENT OF HEADACHE WITH INTRAVENOUS SODIUM NICOTINATE, http://jama.jamanetwork.com/article.aspx?articleid=285770

6. Keenan JM, Wax-matrix extended-release niacin vs inositol hexanicotinate: a comparison of wax-matrix, extended-release niacin to inositol hexanicotinate "no-flush" niacin in persons with mild to moderate dyslipidemia, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23351578